بیماری سیفلیس ثانویه | علائم و چگونگی جلوگیری از انتقال

تشخیص سیفلیس ثانویه

برای تشخیص سیفلیس ثانویه، پزشک پس از معاینه فیزیکی و دریافت سابقه پزشکی، در صورت دارا بودن زخم به بررسی آنها می پردازد.

همچنین ممکن است نمونه ای از زخم ها گرفته شده و زیر میکروسکوپ بررسی شود، زیرا که باکتری این بیماری در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده می باشد.
انجام آزمایش خون (RPR) راه قابل اعتماد و ارزان برای تعیین ابتلا به سیفلیس است. زیرا بدن آنتی بادی هایی را تولید می کند که سعی دارند عفونت ها و مهاجمان خارجی را از بین ببرند، اگر آزمایش خون آنتی بادی های ناشی از بیماری را نشان می دهد، پس شما به این عارضه آلوده شده اید. آزمایش RPR برای ن باردار بسیار مهم است، زیرا این بیماری تشخیص داده نشده می تواند به جنین منتقل شود و برای نوزاد نیز بسیار خطرناک باشد. راه دیگر تشخیص این بیماری بررسی مایع نخاعی است.

درمان سیفلیس ثانویه

سیفلیس را نمی توان بدون درمان رها کرد یا توسط درمان های خانگی آن را از بین برد. درمان سیفلیس در مراحل ابتدایی تنها با استفاده از تزریق یک پنی سیلین انجام می شود. ولی اگر این STI دوره طولانی تری وجود داشته باشد، تزریق باید چندین مرتبه تکرار شود.
افراد که نسبت پنی سیلین آلرژی دارند، می توانند از آنتی بیوتیک های دیگر مانند داکسی سایکلین یا تتراسایکلین استفاده کنند.
تزریق آنتی بیوتیک ها باکتری سیفلیس را کشته و آسیب آن به بدن را متوقف می کند. با این حال، آنتی بیوتیک ها نمی توانند آسیب هایی را که پیش از این رخ داده را درمان کنند.
در صورت ابتلا به این عارضه، تا تکمیل فرآیند درمان و بهبودی زخم ها باید از رابطه جنسی پرهیز نمود.

همچنین لازم است این موضوع را با شریک جنسی خود در میان بگذارید و تا زمانی که هردو درمان نشده اید از رابطه جنس پرهیز کنید.

عوارض سیفلیس درمان نشده

اگر سیفلیس درمان نشود به پیشرفت خود ادامه خواهد داد و در طی 10 یا 20 سال اثرات بدتری را به همراه دارد. در نهایت، سیفلیس درمان نشده می تواند منجر به آسیب به مغز، چشم، قلب، اعصاب، استخوان، مفاصل و کبد شود. همچنین ممکن است عوارضی مانند فلج، نابینایی و …ایجاد شود. سیفلیس بدون درمان در مادران باردار منجر به تولد نوزادان بیمار یا تولد زودرس می گردد. البته عوارض سیفلیس با وجود درمان نیز پابرجاست. ولی احتمال آن کاهش پیدا می کند. درمان سیفلیس با آنتی بیوتیک می تواند منجر به واکنش های آلرژیک گردد.

علائم این آلرژی عبارتند از :

1. لرز
2. راش پوستی
3. تب تا 104 درجه فارنهایت
4. تاکیکاردی (افزایش ضربان قلب)
5. کاهش غلظت دی اکسید کربن در خون
6. سردرد
7. دردهای عضلانی
8. درد مفصلی
9. حالت تهوع

این واکنش شایع و به طور بالقوه جدی است. و نیاز اورژانسی به درمان دارد. علاوه بر این، زخم های سیفلیس باز، شانس ابتلا به HIV و سایر بیماری های مرتبط با آن را افزایش می دهد. به همین دلیل توصیه می شود که اگر سیفلیس ثانویه دارید، آزمایش های مربوط به HIV و دیگر STI ها را نیز انجام دهید.

جلوگیری از سیفلیس ثانویه

می توان برای پیشگیری از سیفلیس ثانویه، سیفلیس اولیه را قبل از رسیدن به این مرحله درمان نمود. شما همچنین می توانید با استفاده از روش هایی مانند استفاده از کاندوم، رابطه جنسی را ایمن کنید تا از ابتلا به این بیماری جلوگیری شود. همچنین می توانید به طور منظم برای بیماری Syphilis و سایر بیماری های مقاربتی STI تست دهید، به خصوص اگر از نظر جنسی فعال هستید و رابطه محافظت نشده داشته و یا با چند نفر رابطه جنسی دارید. افرادی که باید به طور منظم برای سیفلیس آزمایش شوند عبارتند از:

1. ن حامله
2. افرادی مانند زندانیان و مردان همجنس باز که در معرض خطر هستند.
3. افراد مبتلا به HIV
4. افرادی که یک شریک جنسی مبتلا به این بیماری را دارند.

اگر متوجه بثورات غیرمعمول، به ویژه در نزدیکی ناحیه تناسلی یا مقعد شدید، از رابطه جنسی پرهیز کنید و موضوع را با پزشک در میان بگذارید. به یاد داشته باشید سیفلیس اولیه درمان راحت تر و نتیجه بهتری دارد.

چشم انداز بلند مدت

اگر این بیماری به موقع تشخیص داده شود و فرآیند درمان صورت گیرد، می توان آن را به طور کامل درمان نمود. درمان سیفلیس ثانویه چندین هفته تا یک سال به طول می انجامد.
اگر سیفلیس ثانویه درمان نشود و علائم شما از بین می رود، اما همچنان بیماری در بدن شما وجود دارد. مرحله پنهان یک دوره بدون علائم است که می تواند تا سالها ادامه داشته باشد.

Syphilis درمان نشده شانس ابتلا به مرحله سوم و آسیب های شدید را به شدت افزایش میدهد. مرحله سوم سیفلیس می تواند آسیب های جدی مانند آسیب به مغز و حتی مرگ را در پی داشته باشد.

مطالب بیشتر در کلینیک اچ پی وی